göç etmek

См. также в других словарях:

• göç etmek (veya eylemek) — 1) oturduğu yerden başka bir yere gidip yerleşmek, göçmek Kalktı göç eyledi Afşar elleri. Dadaloğlu 2) mec. ölmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• hicret etmek — göç etmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tehcir etmek — bir yerden göç ettirmek, sürmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• muhacir gitmek — göç etmek Bunlar Kozan dan Kırım a, oradan da Tuna ya muhacir gitmişler. P. Safa …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ECEL — Her mahlukun ve canlının Allah tarafından takdir edilen ölüm vakti. Âhirete göç etmek. * İleride olacağı şüphesiz olan. * Allah ın takdir ettiği ömür …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• HİCRET — Bir yerden bir yere göç etmek. Kendi memleketini bırakıp başka memlekete taşınmak. * Hz. Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm ın Mekke den Medine ye hicret etmesi. İslâmiyetin ilk zuhurunda, şeref ve izzetleri zedelenen Mekke deki putperest müşrikler …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MEMAT — Ölüm. Ahirete göç etmek. (Bak: Mevt …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• RİHLET — Geçmek. Göç etmek, göçmek. Ölmek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• iç — is. 1) Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil, dış karşıtı Deniz gecenin içinde, gece denizin içindedir. Ç. Altan 2) Oyuk şeylerin boşluğu 3) Cisimlerin yüzeyleri arasında kalan her nokta Tahtanın içi… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• hicret — is., Ar. hicret 1) Göç 2) din b., tar. İslam takviminde tarih başı sayılan Hz. Muhammed in Mekke den Medine ye göç etmesi Hicretten yüz elli yıl sonra. Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller hicret etmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tehcir — is., esk., Ar. tehcīr Göç ettirme, göç etmesine sebep olma, sürme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tehcir etmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük